Wewnątrz wspólnotowe nabycie towarów, a sprzedaż na gruncie ustawy o podatku VAT

Jak podaje Art. 9 ustawy o podatku VAT:

Art.  9.  [Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów]

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, […] rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art.  13.  [Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów]

1. 

 Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów […] rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Wyłączenia:

1) towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz;

2)  przemieszczenie towarów następuje w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość;

3) towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie transportu pasażerskiego wykonywanego na terytorium Unii Europejskiej z przeznaczeniem dokonania ich dostawy przez tego podatnika na pokładach tych pojazdów;

4) towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika;

5) towary mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

6) towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju;

7) towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w celu świadczenia usług przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, który przemieścił lub na rzecz którego przemieszczono te towary;

8) towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła;

9) przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Objaśnienie WDT i WNT

Rozdział 3 ustawy o VAT reguluje kwestie związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (Art. 9):

  • Definicja: Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów odnosi się do sytuacji, gdy podmiot nabywa prawo do rozporządzania towarami, które zostaną wysłane lub przetransportowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż państwo, z którego towary zostały wysłane.
  • Warunki: Nabycie towarów musi nastąpić przez podatnika VAT lub osobę prawną, która nie jest podatnikiem, ale towary te są przeznaczone do działalności gospodarczej.
  • Przykład: Polska firma nabywa towar z Niemiec i przetransportowuje go do Polski w celu wykorzystania go w swojej działalności gospodarczej.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (Art. 13):

  • Definicja: Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów polega na wywozie towarów z terytorium Polski do innego państwa członkowskiego UE.
  • Warunki: Dostawa musi być dokonana na rzecz podatnika VAT lub osoby prawnej zidentyfikowanej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innym państwie członkowskim niż Polska.
  • Przykład: Polska firma sprzedaje towar klientowi z Niemiec i wysyła go do Niemiec, gdzie klient jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Call-off stock

Art. 13 pkt. 1 ustawy o podatku VAT:

Przemieszczenia towarów w procedurze magazynu typu call-off stock nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, […]

Procedura call-off stock, zwana także consignment stock, to forma przechowywania towarów w magazynie na terytorium kraju docelowego przed ich faktycznym sprzedaniem lub wykorzystaniem przez nabywcę. W ramach tej procedury, dostawca przenosi własność towarów na klienta dopiero w momencie, gdy klient faktycznie ich użyje lub sprzeda.

Główne cechy procedury call-off stock to:

  1. Przechowywanie towarów: Dostawca przenosi fizyczne posiadanie towarów do magazynu klienta na terytorium kraju docelowego, ale zachowuje prawo własności do tych towarów do czasu ich faktycznego wykorzystania przez klienta.
  2. Brak transakcji w momencie przemieszczenia: Przeniesienie fizycznego posiadania towarów do magazynu klienta nie jest traktowane jako sprzedaż, a jedynie jako przechowywanie towarów na zasadzie konsygnacji.
  3. Własność przechodzi w momencie użycia: W momencie, gdy klient faktycznie wykorzysta towar (np. sprzeda go dalej lub użyje do produkcji), następuje formalne przeniesienie własności towarów z dostawcy na klienta.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy?

Jak podaje art. 20 ustawy o podatku VAT:

Art.  20.  [Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie i nabyciu towarów]

1. W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4.

1a. 

 W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.