Hedging – czyli pewne inwestycje w niepewnych czasach (US GAAP)

Hedging na gruncie US GAAP (Generally Accepted Accounting Principles) to strategia stosowana przez przedsiębiorstwa w celu minimalizacji ryzyka związanego z fluktuacjami cen, stóp procentowych lub innych czynników wpływających na wartość instrumentów finansowych lub przyszłych transakcji.

Hedging polega na wprowadzeniu równoczesnych działań w celu zabezpieczenia przed ryzykiem występującym na pozycji hedged (zabezpieczanej) poprzez utworzenie odpowiedniej pozycji hedge (zabezpieczającej). Przedsiębiorstwo dąży do stworzenia takiej pozycji hedge, która w przypadku wystąpienia niekorzystnych zmian wartości zabezpieczanej pozycji – spowoduje wzrost wartości pozycji hedge, kompensując tym samym straty.

Fair value hedge

W US GAAP, hedging jest regulowane przez standard ASC 815 (Instrumenty pochodne i hedging). Standard ten dostarcza zasad dotyczących klasyfikacji, wyceny i rozliczania instrumentów pochodnych oraz opisuje metodykę rozliczania efektów hedgingu.

W ramach ASC 815 wyróżniamy trzy główne typy hedgingu:

  1. Hedging przepływów pieniężnych (cash flow hedge): Ta forma hedgingu jest używana w celu zabezpieczenia przepływów pieniężnych wynikających z instrumentu finansowego lub prognozowanej transakcji. Efekty hedgingu przepływów pieniężnych są zazwyczaj rozliczane w pozycji bilansu i w późniejszym okresie przenoszone do wyniku finansowego, w momencie, gdy zabezpieczany składnik wpływa na wynik finansowy.
  2. Hedging zabezpieczający (fair value hedge): Jest to strategia hedgingu stosowana w celu zabezpieczenia przed ryzykiem wynikającym z fluktuacji wartości instrumentu finansowego lub zobowiązania. W przypadku hedgingu zabezpieczającego, zmiany wartości zabezpieczanego składnika są rozliczane w wyniku operacji hedgingowej i wpływają na wynik finansowy.
  3. Hedging wartości nominalnej (net investment hedge): Ten rodzaj hedgingu jest stosowany w przypadku hedgingu wartości nominalnej inwestycji zagranicznej w celu zabezpieczenia przed ryzykiem walutowym. Efekty hedgingu wartości nominalnej są rozliczane w pozycji kapitału własnego.

Hedging na gruncie ASC 815, a stanowisko PWC?

Type of hedgeRecognition of gains or losses on the hedging instrumentGuide reference
Cash flow hedge, including foreign currency cash flow hedgeIn other comprehensive income (OCI) until the hedged transaction impacts earnings, at which time amounts reported in OCI will be recognized in earnings.DH 5.3DH 6.3 for hedges of financial itemsDH 7.3 DH 7.3 for hedges of nonfinancial items
DH 8.4 for hedges of foreign currency risk
Fair value hedge, including foreign currency fair value hedgeIn earnings and offset by recognition of changes in fair value of the hedged item (for the hedged risk)DH 5.4DH 6.4 for hedges of financial items
DH 7.4 for hedges of nonfinancial itemsDH 8.5 for hedges of foreign currency risk
Foreign currency hedge (except for a net investment hedge)Depending on the hedging relationship, it may be either as a cash flow or fair value hedge and would be reflected accordinglyDH 5.5DH 8 for hedges of foreign currency risk
Net investment hedge (special type of foreign currency hedge)In cumulative translation adjustment until the hedged net investment is sold or liquidatedDH 5.5DH 8.6 for hedges of foreign currency risk

Zgodnie z tabelą zamieszczoną na stronie: 5.2 Introduction to hedge accounting (pwc.com) PWC wyróżnił następujące rodzaje hedgingu w ASC 815:

Hedging przepływów pieniężnych, w tym hedging przepływów pieniężnych związanych z walutą obcą:
W przypadku hedgingu przepływów pieniężnych, efekty hedgingu są początkowo ujmowane w innym dochodzie rozszerzonym OCI (jest to składnik sprawozdania finansowego, który przedstawia zmiany w kapitale własnym przedsiębiorstwa, które nie są bezpośrednio związane z wynikiem finansowym w danym okresie – przyp. autora) do momentu, gdy zabezpieczana transakcja wpływa na wynik finansowy, wówczas kwoty zgłaszane w OCI są uznawane w wyniku finansowym.

Hedging wartości nominalnej, w tym hedging wartości nominalnej związanej z walutą obcą:
W przypadku hedgingu wartości nominalnej, zmiany wartości instrumentu zabezpieczanego są ujmowane w wyniku finansowym, równocześnie z uznaniem zmian wartości instrumentu zabezpieczającego (dla zabezpieczanego ryzyka). W ramach ASC 815-20 oraz ASC 815-30 znajdują się wytyczne dotyczące rozliczania hedgingu wartości nominalnej, zarówno dla instrumentów finansowych, jak i nieinstrumentalnych.

Hedging wartości rynkowej, w tym hedging wartości rynkowej związanej z walutą obcą:
W przypadku hedgingu wartości rynkowej, zmiany wartości instrumentu zabezpieczanego są ujmowane w wyniku finansowym i równoważone przez uznawanie zmian wartości instrumentu zabezpieczającego. Regulacje ASC 815 zawierają wytyczne dotyczące rozliczania hedgingu wartości rynkowej, zarówno dla instrumentów finansowych, jak i nieinstrumentalnych.

Hedging walutowy (z wyjątkiem hedgingu wartości nominalnej):
W zależności od relacji hedgingowej, hedging walutowy może być traktowany jako hedging przepływów pieniężnych lub hedging wartości rynkowej i jest odpowiednio odzwierciedlany w sprawozdaniach finansowych. Regulacje ASC 815 zawierają wytyczne dotyczące rozliczania hedgingu walutowego, związane zarówno z instrumentami finansowymi, jak i nieinstrumentalnymi.

Hedging wartości nominalnej netto (specjalny rodzaj hedgingu walutowego):
W przypadku hedgingu wartości nominalnej netto, efekty hedgingu są ujmowane w skumulowanym dostosowaniu tłumaczenia walutowego, aż do momentu sprzedaży lub likwidacji zabezpieczonej inwestycji netto. Regulacje ASC 815 zawierają wytyczne dotyczące rozliczania hedgingu wartości nominalnej netto, związane z ryzykiem walutowym.

Kwalifikacja pozycji hedgingowej

Istnieją dwa główne kryteria, które muszą być spełnione:

  1. Cel zabezpieczenia (hedging relationship): Przedsiębiorstwo musi udokumentować cel zabezpieczenia (hedging relationship) między pozycją hedgingową (hedge instrument), a zabezpieczaną pozycją (hedged item). Cel zabezpieczenia musi być odpowiednio zidentyfikowany, jasny, a także określony pod względem ryzyka, które ma zostać zabezpieczone i wpływu na wynik finansowy. Istnieją trzy rodzaje celów zabezpieczenia:
    a) Zabezpieczenie wartości nominalnej (hedge of the net investment) – stosowane w przypadku zabezpieczania zagranicznej inwestycji netto przed ryzykiem walutowym.
    b) Zabezpieczenie przepływów pieniężnych (cash flow hedge) – stosowane w celu zabezpieczenia przyszłych przepływów pieniężnych wynikających z instrumentu finansowego lub przewidywanej transakcji.
    c) Zabezpieczenie wartości rynkowej (fair value hedge) – stosowane w celu zabezpieczenia przed ryzykiem związanym z fluktuacjami wartości instrumentu finansowego lub zobowiązania.
  2. Skuteczność zabezpieczenia (hedge effectiveness): Przedsiębiorstwo musi wykazać, że pozycja hedgingowa jest skuteczna w osiągnięciu zamierzonego celu zabezpieczenia. Skuteczność zabezpieczenia jest oceniana na podstawie dokumentacji, która potwierdza, że istnieje odpowiedni związek ekonomiczny między pozycją hedgingową, a zabezpieczaną pozycją oraz że zmiany wartości jednej pozycji są zrównoważone zmianami wartości drugiej pozycji.

W przypadku spełnienia powyższych kryteriów, pozycja hedgingowa zostanie zakwalifikowana jako efektywna.

Investitionis Tutela czyli hedging w trosce o inwestycje

„Investitionis Tutela” czyli troska o inwestycje. W obecnych czasach galopującej światowej inflacji i recesji na lokalnych rynkach inwestycje wymagają ciągłej uwagi, skutecznego zarządzania i podejmowania działań mających na celu minimalizowania ryzyka i jednocześnie maksymalizowania zysków. Należy podejmować decyzje inwestycyjne świadomie i zabezpieczać je na przykład hedging-iem. Rezultatem ma być przecież sukces naszego przedsiębiorstwa i dodatni wynik finansowy.